Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Συν Αθηνά και χείρα κίνει στη πράξη ....

Καλησπέρα φίλοι μου ... ήρθε και το πρώτο σαββατοκύριακο για το ιστιολόγιο. Αν και χαλαρώνουμε τις σκέψεις μας δε μπορούμε να τις σταματήσουμε .... Τα γεγονότα τρέχουν ...Με την αφορμή αυτή θα ήθελα να αναλύσω το Συν Αθηνά και χείρα κίνει ως προς τα θετικά του και τα αρνητικά του μέρη . Προσωπικά προτιμώ την έκφραση Συν Αθηνά και χείρα κίνει από τη λέξη εθελοντισμός . Είναι το μεγαλείο τους διαφορετικό ... Με μια φράση περιγράφεις καλύτερα τη κίνηση των πραγμάτων , των καταστάσεων .... Αυτό το τρόπο σκέψης θα το παρουσιάσουμε σε άλλο άρθρο μας .... Επί της ουσίας , έχουμε ανάγκη από κόσμο . Θα έλεγα κάλλιστα  πως είναι επιτακτική ανάγκη να αποβάλουμε τα συμπλέγματα που βάζουν εμπόδια μεταξύ μας . Τι εννοώ ; Δείτε το Συν Αθηνά και χείρα κίνει όχι ως μια έκφραση ή πρόταση εθελοντισμού . Είναι το φάρμακο στο σαράκι που μας τρώει τόσα χρόνια . Μόνο και μόνο με το να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας ξέρουμε πως να θέσουμε τους πυλώνες για μια νέα αρχή . Η αναγνώριση απαιτεί σεβασμό και φιλότιμο . Είναι η αρχή της αυτογνωσίας και της δημιουργίας . Στη πράξη της η παραπάνω φράση μπορεί σε αρχικό στάδιο , πάντα κατά τη γνώμη μου , να δημιουργήσει ερεθίσματα που θα οδηγήσουν σε νέες κινήσεις που απαλλοτριώνουν την άβουλη στάση . Ζωντανέυει τα ακίνητα και δίνουμε ξανά το χαρακτήρα μας στα δικά μας πράγματα . Στη συνέχεια σχηματίζει πνευματικούς και κοινωνικούς ιστούς . Είναι η πνοή στο άγχος που δημιουργεί οξυδώσεις στο νου αλλά και στο σώμα . Μπορεί να δώσει ένα χαμόγελο στους μη έχωντες και τις πιο ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες . Να εκδιώξει σε σημαντικό βαθμό τα σημάδια της κατάθλιψης που επισκιάζουν τα όνειρα και τη γαλήνη . Οι τάσεις προς τη βλάβη της σωματικής ακεραιότητας μπορούν να γίνουν τάσεις εμπιστοσύνης και χαράς στη ζωή . Έτσι δίνουμε αξία και τιμή στους συνανθρώπους μας και το τόπο μας . Φέρουμε βαρυά κληρονομιά στις πλάτες μας . Έτσι γινόμαστε άξιοι των πράξεων και όχι της μοίρας . Έτσι αλλάζουμε τη γενιά μας . Δημιουργούμε νέα παραδείγματα . Δίνουμε πνοή στο φιλότιμο και στην ιδέα του Έλλην . Το μόνο αρνητικό έστω από μια πλευρά είναι ότι πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο , να κάνουμε προσωπικές θυσίες για να επιτύχουμε . έστω και έτσι μπορούμε να ανταμιφθούμε από τις πράξεις μας . Να νιώσουμε την ελευθερία και τη γαλήνη . Είναι τα σημεία των καιρών ή των γραφών δε ξέρω .... Οφείλουμε να πράξουμε και να ζήσουμε ..... άλλωστε το χρωστάμε στην ιστορία που κάποιοι έγραψαν για εμάς ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου